Κουρκουμελάτα

Η θεομηνία των σεισμών του 1953 κατέστρεψε ολοσχερώς το ειδυλλιακό χωριό Κουρκουμελάτα, όπως άλλωστε συνέβη και με κάθε άλλο χωριό σε ολόκληρη σχεδόν την Κεφαλονιά. Όταν το νησί ξεκαθαρίστηκε από τα ερείπια και άρχισε η ανοικοδόμηση, σήμανε η αρχή μιας νέας εποχής. Ενώ όμως για την υπόλοιπη Κεφαλονιά ο σεισμός ήταν μια ανατροπή, για το χωριό αυτό ήταν μια ανόρθωση… Η οικογένεια Βεργωτή, μια από τις πλέον εύπορες στο νησί, καταγόμενη από το χωριό, αποφάσισε να πραγματοποιήσει μια δωρεά πρωτόγνωρη για την εποχή! Θα ανοικοδομούσε ολόκληρο το χωριό, με την προϋπόθεση να γίνει αυτό σύμφωνα με τους κανόνες της αισθητικής και της ρυμοτομίας.

Έτσι, το χωριό ανοικοδομήθηκε με οικονομική ενίσχυση του εφοπλιστή Γεωργίου Βεργωτή, μεγάλου ευεργέτη του νησιού, ο οποίος διένειμε τα νεότευκτα σπίτια στους κατόχους γης, αναδιοργάνωσε κι έχτισε το χωριό σύμφωνα με τη νεοκλασική αρχιτεκτονική της εποχής! Η ανοικοδόμηση έγινε πάνω στα πρότυπα των ελβετικών οικισμών της υπαίθρου και κατέστησε το χωριό πρότυπο! Σε εποχή που για κανένα χωριό της Κεφαλονιάς δεν υπήρχε πρόγραμμα για ύδρευση και ηλεκτροφωτισμό, τα Κουρκουμελάτα απέκτησαν φως και νερό! Διατέθηκαν λοιπόν μεγάλα ποσά, όχι απλώς για να ανοικοδομηθεί το χωριό, αλλά κατά τη γνώμη των ειδικών –όπως αναφέρεται στο τεύχος της «Επτανησιακής Πρωτοχρονιάς» του 1960- για να το μετατρέψουν στον «τελειότερο αγροτικό συνοικισμό της Ευρώπης»! Στο έργο αυτό είχε συμπαραστάτες τους αδελφούς του, Ανδρέα, Παναγή και Στέφανο, καθώς και τον ανιψιό του, Ρόκκο Γερ. Βεργωτή. Το νέο χωριό, μετά την ανοικοδόμηση, θύμιζε ελβετικό χωριό σε προβολή και οικιστική οργάνωση!